ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ – «20.14» Του Γιάννη Αλεξίου

ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ – «20 . 14» (MLK, 2015)

«Είναι που όλα αυτά τα χρόνια είμαι είκοσι, και περιμένω τόσα πράγματα να γίνουν…».

Με τη μάτια ενός 20άρη τα Υπόγεια Ρεύματα κάνουν μια βουτιά στην εφηβεία τους και επιχειρούν να δώσουν ένα νέο μουσικό προφίλ με αλλαγές στην σύνθεσή τους με 14 καινούργια τραγούδια τους, σε μουσική και στίχους που συνέγραψαν τα μέλη του συγκροτήματος.

Σήμερα, λοιπόν, ξεκίνησε η μέρα μου κατ' εξαίρεση μ' ένα cd  που περιέχει τα καινούργια τραγούδια του συγκροτήματος Υπόγεια Ρεύματα από το διπλό και ολοκαίνουργιο "20 . 14". Το πρώτο cd περιέχει τα 20 παλιότερα τραγούδια τους  σε νέες εκτελέσεις, που κυκλοφόρησαν πέρυσι σε βινύλιο 180ο, με αφορμή τα 20 χρόνια της μπάντας (2004 - 2014) στην MLK. 

«Σε αυτά που δεν μπορούσα, σκάλωσα, κι εκεί που στάθηκα, μεγάλωσα…» ( από το Αν στην Αρχή).

Χωρίς τον Κώστα Παρίσση πλέον στην σύνθεσή τους, ωστόσο συνεργάτης του άλμπουμ τους (τεχνική υποστήριξη), και με τους Γρηγόρη Κλιούμη (φωνή, κιθάρα), Νίκος Γιούσεφ (μπάσο, πριόνι), Τάσος Πέππας (τύμπανα) και το νέο μέλος τους από το τέλος του ’13 Μάρκο Τσαγκάρη (πλήκτρα) στο 9ο άλμπουμ τους (το 8ο στούντιο) στα βήματα της "Νέας Μέρας" (2007) παρουσιάζουν ένα επετειακό δίσκο, αποτυπώνοντας την αγωνία τους για την κατάσταση που βιώνουμε σ’ ένα αβέβαιο παρών και μέλλον πάνω που ο χρόνος…"Τι και αν μεγάλωσαν οι φόροι ; Τι κι αν έφυγε για άλλο αγόρι ; Τι και αν το χρήμα είναι εξορία ; Τι κι αν γ…. η ιστορία ;» (Από το «Τι Κι Αν»).

Η μουσική τους είναι Υπόγεια Ρεύματα και θα ικανοποιήσει το κοινό τους, όσο για τους στίχους είναι αρκετά μελαγχολικοί και απεικονίζουν την σκληρή πραγματικότητα για πολλούς : «Είδα ελπίδες κι όνειρα στον πίνακα να σβήνουν και όλες τις δυνάμεις μου πίσω να με αφήνουν. Είδα μια αχτίδα να περνά στης μοναξιάς τα βάθη, ναυάγια να γίνονται οι αλήθειες και τα πάθη… (από το «Τρέμει η ζωή». Ίσως μας αφυπνίσουν !

Το άλμπουμ τους «20 . 14» κυκλοφορεί από την MKL (Music Links Knowledge) που έχει επανακυκλοφορήσει επίσης τα πρώτα άλμπουμ των Ξύλινων Σπαθιών και Τρυπών, σε βινύλια (πολύ καλές παραγωγές) που έγιναν ανάρπαστα.

«Τόσοι δρόμοι και δεν παν΄ πουθενά...». (από τη "Ρώμη"). 

Βαθμολογία : 8.5/10

                                                              Γιάννης Αλεξίου

                                                   

https://www.youtube.com/watch?v=dAmjdqlqePE

https://www.youtube.com/watch?v=Z0ha0aayjA0