Η συναυλία του Bob Dylan στο Terra Vibe Park στη Μαλακάσα, τη Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014
http://www.musicpaper.gr/editorial/item/5101-dyo-fores-exo-ksenerosei-me-ton-bob-dylan
Του Γιάννη Αλεξίου
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ έχω ξενερώσει με τον Bob Dylan...H πρώτη όταν διάβασα την αυτοβιογραφία του με την αποστασιοποίησή του σε όσα συνέβαιναν γύρω του στα 60ς και η δεύτερη απόψε στην συναυλία του στο Terra Vibe. Μονότονος και βαρετός βάλθηκε να μας αλλάξει τον ήχο που έχουμε μέσα μας, το δικό του ήχο. Όσοι πιτσιρικάδες - και ήταν πολλοί - πήγαν να τον δουν σίγουρα θα αναρρωτιόντουσαν πώς συνωμότησε το σύμπαν να γίνει θρύλος. Αυτό λοιπόν είναι που τράβηξε γύρω στα 2.000 άτομα ως την Μαλακάσα, να δουν ένα θρύλο που βάλθηκε να μας βγάλει από το μυαλό τον Dylan του "Like A Rolling Stone" και να μας πλασάρει ένα swing-country-blues στυλ του, διαφορετικό, που ναι μεν το υποστηρίζει εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον αλλά δεν είναι το ύφος που τον έκανε legend. Στάθηκε στο ύψος την ύστατη στιγμή τραγουδώντας "The Ballad of a Thin Man" και στο encore το "All Along The Watchtower" .
Στο Terra Vibe είχε στηθεί ένα εκπληκτικό και επιβλητικό stage να υποδεχθεί τον Bob Dylan. Με 6 μεγάλους προβολείς στραμμένους στον κόσμο πάνω από την μπάντα, σαν φεγγάρια, και 6 μικρότερους που άναβαν εναλλάξ. Ο Dylan βγήκε μαυροφορεμένος με γκρι μπότες καουμπόικες και δίχρωμες με σκούρο μπροστά, ένα μυστήριο πράσινο πουκάμισο από μέσα και καπέλλο ! Επί σκηνής είχε μαζί του δύο κιθαρίστες, ένα μπασίστα, ένα ντράμερ κι ένα pedal steel, όλοι κομψοί και ομοιόμορφα ντυμένοι κυριλέ. Άνοιξε την συναυλία με το "Things Have Changed" και στο δεύτερο κομμάτι έβγαλε την φυσαρμόνικα του. Στο τρίτο βγήκε μαντολίνο και ο Dylan κάθισε στο πιάνο. Στο επόμενο βγήκε στη φόρα και το κοντραμπάσο.
"Παίξε κάτι από τα παλιά" του φώναξε ένας στην μέση της συναυλίας...! Και είχε δίκιο γιατί χωρίς αυτά γινόταν σταδιακά βαρετός σε συνδυασμό με τη φωνή του που χάνει το στυλ της μεγαλώνοντας και θυμηθειται την δυναμική της. Τώρα φερειπείν πώς να τραγουδήσει το "Romance in Durango" ; (δεν το είπε φυσικά). Δεν είπε ούτε ένα ευχαριστώ σε κάποιο τραγούδι ή στο τέλος.
Όσο για το κρασί που σέρβιρε το μπαρ ήταν ντροπή για τον Dylan και για όσους το δοκιμάσαμε. Επίσης απαράδεκτο ήταν που τα πούλμαν σε άφηναν τόσο μακριά από την είσοδο ενώ πληρώσαμε να μας πάνε κοντά και στο τέλος φάγαμε πάλι ποδαρόδρομο. Να το ξέραμε θα παίρναμε το αμάξι. Όσο για τον πάντα αγαπημένο μου Bob Dylan κρατώ την συναυλία του στο Hyde Park το καλοκαίρι του 1996 που είχε μαζί του τον Ron Wood...αυτός ήταν Dylan.
Setlist:
1. Things Have Changed
2. She Belongs To Me
3. Beyond Here Lies Nothing
4. Huck’s Tune
5. The Levee’s Gonna Break
6. Shelter From The Storm
7. Million Miles
8. Girl From TheNorth Country
9. Summer Days
10. Desolation Row
11. Tweedle Dee & Tweedle Dum
12. Duquesne Whistle
13. Visions Of Johanna
14. Thunder On The Mountain
15. Ballad Of A Thin Man
Encore
16. All Along The Watchtower
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου