Ο αλαζονικός Τζωρτζ Χάρρισον
Του Γιάννη Αλεξίου
Πιτσιρικά τον αποκαλούσαν «ο τύπος με το
τουρμπάνι», λόγω του μεγάλου τσουλουφιού, λαδωμένου με μπριγιαντίνη. Tον George Harrison πιάνει
από τα νεανικά του χρόνια η ταινία «Living
in the material world» που έκανε ο Μάρτιν
Σκορτσέζε, για τον κιθαρίστα και αθέατο εγκέφαλο των Beatles. Μια πολύ αξιόλογη
ταινία που παρά την μαραθώνια διάρκεία των 3.5 ωρών κυριολεκτικά καθηλώνει τους
φίλους των Beatles και γενικότερα τους μουσικόφιλους αρκεί να γνωρίζουν τα βασικά για την
ιστορία το γκρουπ που άλλαξε τον μουσικό χάρτη.
Ο Paul McCartney και ο John
Lennon δεν
πολυάφηναν χώρο στον George να γράφει τραγούδια, όμως λάμβαναν πάντα υπ’ όψη τις υποδείξεις του
στην μουσική των κομματιών. Όταν έβρισκε χώρο ο Harrison έδειχνε το μεγάλο του μουσικό ανάστημα κι
έγραφε αριστουργηματικά κομμάτια όπως τα «Something», «Here comes the sun» και «While my guitar
gently weeps», «If i needed someone»…
Η ζωή
του πρόωρα χαμένου, στα 58 του, George
Harrison - έπαθε
καρκίνο στον αυχένα και μετά έκανε μετάσταση στο στομάχι και στον εγκέφαλο -
καταγράφεται εδώ από την αρχή της ζωής του και την προ Beatles εποχή έως το τέλος
με πολλές γνωστές και άγνωστες καταγραφές έως σήμερα, ενώ προσπαθεί επίσης να
δώσει φως μέσα από τις μαρτυρίες του Eric Clapton πως έχασε την Patti
Boyd, την αγαπημένη
του που τον άφησε για χάρη του κολλητού του φίλου Eric όταν εκείνος της
έπαιξε το περιβόητο κομμάτι «Layla» που έγραψε για εκείνη. Παρέμειναν οι δύο τους φίλοι και συνεργάτες. O Clapton όταν ρώτησε τον Harrison τι είδους σχέση έχει με την Patti εκείνος τον σνόμπαρε, ενώ τσαντίστηκε όταν
κατάλαβε ότι τελικά επισύναψε σχέση με το φίλο του. «Θα’ ρθεις μαζί μου», την
ρώτησε ο Harrison ; Όλα πια είχαν τελειώσει…
Μετά ο Harrison έπεσε για ένα
διάστημα στην ηρωίνη, ένα όχι και τόσο γνωστό κεφάλαιο στη ζωή του, το οποίο
φωτίζει ο Σκορτσέζε καταγράφοντας την κατάντια
του την περίοδο εκείνη που έβγαινε οστεώδης στις συναυλίες κι έκανε
γαργάρες νωρίτερα για τη φωνή του στα καμαρίνια πίνοντας μέλι και ξύδι σε
χλιαρό νερό για να βγαίνει η φωνή του.
Ο Harrison ζούσε αρκετά χρόνια ως το τέλος με την δεύτερη σύζυγό του Olivia σε ένα απίστευτο πύργο
μέσα στο δάσος που αγόρασε για να μην γκρεμιστεί. Είναι ο πύργος που έχει
φωτογραφία στο δίσκο του «Living
in a material world», όπως είναι και ο
τίτλος της ταινίας του Μάρτιν Σκορτσέζε.
Ο ίδιος ο Harrison πριν αρρωστήσει αναφέρει ότι ένας λόγος
που θα ήθελε να συνεχίσει να ζει εάν του τυχαίνει κάτι κακό είναι ο γιος του, ο
Dhani. Η
γυναίκα του ; Δεν την αναφέρει αν και οι έως τώρα αναφορές κάνουν γνωστό ότι
είχε καλή σχέση μαζί της, ενώ με την πρώτη του γυναίκα η σχέση τους αναφέρεται
ότι είχε παρηκμάσει ήδη όταν ο Clapton ερωτεύτηκε την Patti.
Ο περίγυρος του Harrison μιλά στην ταινία για ένα παιδί αλαζονικό.
Ο κολλητός του τότε John Lennon δεν έβλεπε την
τύφλα του, όταν δε φορούσε τα γυαλιά του !
Όταν προστέθηκε στην παρέα τους ο Ringo Starr και σχημάτισαν μαζί με τον Paul McCartney τους Beatles, το χιούμορ του ντράμερ ήταν αμίμητο :
«Πόσοι Beatles χρειάζονται ν’ αλλάξουν μια λάμπα ;»…Τέσσερις !
Κι είχε δίκιο κατά τον Paul καθώς ο ίδιος
πιστεύει έως σήμερα ότι οι Beatles ήταν σαν ένα τετράγωνο που χωρίς την μία γωνία δεν θα ήταν Beatles, ενώ όπως επίσης
αναφέρει στην ταινία…«Οι Beatles ήταν σαν τέσσερα παιδιά που έπαψαν πια να τα φροντίζουν οι γονείς
τους».
Στις
Ινδίες
Το κεφάλαιο «ναρκωτικά» έχει τη δική του θέση
στην ταινία. Στην αναφορά της περιόδου που οι Beatles πήγαν στην Ινδία να συναντήσουν τον
Μαχαρίσι ήδη τα «σκαθάρια» πειραματιζόντουσαν με LSD, το παραισθησιογόνο που ήταν ιδιαίτερα
διαδεδομένου στους μουσικούς κύκλους της εποχής. Ωστόσο ο George Harrison γνώριζε ότι δεν θα οδηγούσε πουθενά παρά
μόνο στην παραφροσύνη η χρήση του κι έτσι αναζήτησε κάτι άλλο για να διευρύνει
το μυαλό του, που ήταν ο διαλογισμός. Τι έκανε στο Γάγγη μεσάνυχτα ο Harrison ; Μοιραία τότε
ήταν η συνάντησή του με τον Ravi
Shankar που τον μύησε
στην ινδική παραδοσιακή μουσική και το σιτάρ.
Λίγο καιρό μετά, όταν οι Beatles διαλύθηκαν, έγραψε
την πρώτη σόλο επιτυχία του «My
Sweet Lord», ένας ύμνος για τους Κρίσνα που επέμενε να
γίνει σιγνκλ του άλμπουμ του «All
Things Must Pass» (1970) ο ιστορικός παραγωγός Phil Spector παρ’ ότι ήταν ένα τραγούδι που ο Harrison είχε φοβίες ότι δεν θα το δεχθεί ο κόσμος λόγω
των θρησκευτικών του καταβολών. «Ένα τραγούδι σα να βρίσκεσαι σε αέρινο επίπεδο
και δεν θέλεις να σταματήσεις». Έγινε νούμερο ένα…
Οι Beatles
και τα μέλη τους θα είναι πάντα αντικείμενο συζήτησης και φυσικά
ακρόασης όσα χρόνια και να περάσουν
*Τα τραγούδια της ταινίας«Living in the material world» για τον George Harrison κυκλοφορούν με τον τίτλο «Early Takes, Volume I» σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: CD, βινύλιο 180 gr. και digital album.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου