ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ του Μαρτίου, το 1960, γυρίζοντας από τον οδοντίατρο, ο Leonard Cohen, πρόσεξε ένα υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας σε μια γωνία του East End του Λονδίνου. Μπήκε μέσα και ρώτησε τον ταμία : "Τι καιρό κάνει στην Αθήνα ; "Είναι άνοιξη", του απάντησε εκείνος. Την επόμενη ώρα έβγαλε εισιτήριο και πετούσε για την Ελλάδα...Επισκέφτηκε την Ακρόπολη. Τελικός προορισμός η Ύδρα..
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΕΙΧΑΝ πολιτικο-ερωτιικές μεταφορές και ανέπτυσαν τη φαντασία μας ενώ η βελόνα κυλούσε στο αυλάκι πάνω στο πικάπ και η τραχειά φωνή του τραγουδούσε απαγγέλοντας.. Κύριος. Σεμνός που τίμησε τη λέξη τροβαδουρος. ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ στο καφέ του "Ianos" το 2008 να μιλά με αφορμή τις εκδόσεις του στα ελληνικά των βιβλίων του "Το Βιβλίο του Πόθου", το βιβλίο των ποιημάτων και των σχεδίων του και "Η Μουσική του Ξένου" σε μετεγραφή Λίνα Νικολακοπούλου, η οριστική έκδοση των τραγουδιών και ποιημάτων του.
Προσωπικές σχέσεις, η Ύδρα, ο δρόμος προς τη Λάρισα,
Λος Άντζελες, Καναδάς, Παρίσι, Λονδίνο, Ισραήλ, Μανχάτταν, η
Τσιγγάνα...μια ολόκληρη ζωή γεμάτη τόπους, φωνές και συναντήσεις...
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ στο Μόντρεαλ το 1934, σπούδασε φιλολογία στα Πανεπιστήμια McGill και Columbia. Συστήθηκε στο κοινό με το μυθιστόρημα Beautiful Losers και μετά ηχογράφησε τα δύο πρώτα άλμπομυ του "The Songs of Leonard Cohen" (1967) και "Songs From A Room" (1969) που έγιναν επιτυχίες. Κλασσικά έμειναν τα "Suzanne" και "Sisters Of Mercy" και αργότερα το "Dance Me To Τhe End Of Love".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου