Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ! Του Γιάννη Αλεξίου






ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ : ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ



Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΙΟΥ / e-mail :  jalaxiou67@gmail.com                   


  Το φαινόμενο Τζίμης Πανούσης περικλείει μια λέξη κλειδί σε όλους τους μύθους που κυκλοφορούν γι’ αυτόν, την εκκεντρικότητα. Ο εκκεντρικός προκαλεί όσους έχουν συμβιβαστεί με ότι συμβαίνει γύρω τους και δεν προσπαθούν να το αλλάξουν. Ο Πανούσης είναι η αλογόμυγά τους που ξεσκεπάζει τον συντηρητισμό τους, αποκαλύπτει τους κρυφούς πόθους τους και ξεγυμνώνει το alter ego τους. Τον βλέπεις ξαφνικά στο καράβι για την Ίο μέσα στον καύσωνα με χαβανέζικο πουκάμισο και μαύρο παντελόνι με τσάκιση και σανδάλια από το Μοναστηράκι και την άλλη τον συναντάς στην Πινδάρου στο Κολωνάκι ντυμένος στα λευκά σαν Άραβας παχουλός και μακρυμάλλης. Ίσως εμπλουτίσει και τον κυριακάτικο περίπατό σου στην Κηφισιά όταν τον αντικρίσεις να έχει ανοιχτή διάπλατα στα χέρια του μια παλιά του…αγάπη την  «Ελευθερομαρία» έξω από τον Βάρσο. Ωστόσο αν και είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητος, άλλο τόσο εύκολο είναι να συνδυάσει την περιέργειά σου για το άτομό του με την αμηχανία της στιγμής να του ανοίξεις κουβέντα. Το χαμόγελό του σε κάθε περίπτωση είναι αφοπλιστικό κι εκεί μπορεί να τελειώσουν όλα. Τις πραγματικές του σκέψεις τις φανερώνει μόνο στις περιστασιακές παραστάσεις του μέσα στο χρόνο, αλλά και πάλι ότι ακούς από το στόμα του το κάθε μυαλό μπορεί να το περιεργαστεί διαφορετικά. Όλες όμως οι σκέψεις θα συναντηθούν στον τρόπο που εκφράζεται που καμιά φορά μπορεί να σοκάρει ακόμη και τους πιο μυημένους θαυμαστές του. Διαθέτει ένα χιούμορ ασύλληπτα ευρηματικό που τελικά είναι και ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μαζί του. Αλήθεια τι άλλο μπορεί να θέλει ένας καλλιτέχνης από το κοινό του παρά μόνο την ίδια τη δουλειά του σαν μέσο προσέγγισης των δύο πλευρών.  Ένας αλλιώτικος Έλληνας ροκ σταρ από εκείνους τους προσιτούς που πάντα είναι έτοιμοι να συζητήσουν μαζί σου, αλλά αυτό εγκυμονεί και κινδύνους για εκείνους που έχουν πλάσει στη φαντασία τους έναν ήρωα όπως τον θέλουν. Ωστόσο ο Τζίμης Πανούσης είναι ένας καλλιτέχνης που ο ίδιος διαμορφώνεται μέσα από το καλλιτεχνικό του δημιούργημα. Αυτό είναι το επίτευγμά του. Από εκεί και πέρα ο καλλιτέχνης μπαίνει σε μια διαδικασία ελέγχου με το μικροσκόπιο όντας στο απυρόβλητο καθότι είναι ο ένας και μοναδικός Τζίμης Πανούσης κι αυτό δεν αλλάζει. Η κριτική του για το σύστημα τον φέρνει αντιμέτωπο συνεχώς με το ίδιο το σύστημα το οποίο όμως παρ’ ότι αποτελεί την βασική τροφή του καλλιτέχνη για την καυστική του σάτιρα ταυτόχρονα του κλείνει το μάτι περιμένοντας να τον πάρει με το μέρος του. Αυτή η μάχη είναι η πιο δύσκολη και ταυτόχρονα αυτή που τον συντηρεί στο κοινό που τον παρακολουθεί από την εποχή των Μουσικών Ταξιαρχιών και του κλαμπ Skylab στην Πλάκα έως σήμερα που εμφανίζεται στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο» της Λ. Συγγρού, από την εποχή δηλαδή των φρικιών και της αναρχίας έως την εποχή της τηλεόρασης και του Μνημονίου, μια διαδρομή από το ΠΑΣΟΚ των αρχών της δεκαετίας του ’80 στο σημερινό ΠΑΣΟΚ – ΔΝΤ όπως το αποκαλεί ό ίδιος στην καινούργια παράστασή του «Mnimonium 30 Χρόνια Νύχτα». Από τον…ΘΑπατέρα στο γιο του Τζέφρι από το Μιλγουόκι, της Αμερικής φυσικά. Μια παράσταση που έρχεται τρία χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση στο «Dark» επί της Ιεράς Οδού, το ’07. Από τότε μεσολάβησε η εξέγερση του Δεκέμβρη, αλλά και η μεγάλη σιωπή του ανατρεπτικού καλλιτέχνη που ενώθηκε με τις άλλες σιωπές και φθάνουμε στην μουσική σκηνή της Λ. Συγγρού και των «τσιμπημένων» τιμών. Εδώ ο εκκεντρικός καλλιτέχνης αποκαλύπτεται ότι απευθύνεται πια σε ένα άλλο κοινό πιο κονομημένο καθώς και η φήμη του μεγάλωσε μαζί με την περιέργεια γύρω από το άτομό του την οποία επεξεργάζονται πλέον και τα media ευρείας κατανάλωσης.  Η οδοντίατρός μου πάντως θέλει να δει οπωσδήποτε φέτος για πρώτη φορά στη ζωή της τον Τζίμη Πανούση κι εγώ την ενθάρρυνα λέγοντας της ότι εάν αξίζουν κάποια πράγματα να ζήσει κανείς σε αυτή τη ζωή είναι και μια παράσταση του Πανούση….
Όσο για το τι θα κάνει σήμερα ο Πανούσης ; Αποχή…Μια σχέση εμπιστοσύνης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου